Choć dziś większość świata zachodniego pisze używając znaków języka łacińskiego (alfabetu odziedziczonego po Cesarstwie Rzymskim), przed ich rozpowszechnieniem używano innych systemów alfabetycznych. Jednym z nich są runy wikingów, system znaków, który pojawił się w rejonach Skandynawii w epoce wikingów, a następnie został wyeksportowany do Wielkiej Brytanii i części Europy Środkowej.
Jest to starożytny alfabet, pochodzący ze 150 roku naszej ery, który służył zarówno do pisania, jak i do wykonywania pewnych magicznych rytuałów związanych z wróżeniem. Jeśli chcesz dowiedzieć się nieco więcej o runach wikingów: ich znaczeniu i nazwach, nie przegap poniższego artykułu.
Runy Wikingów: Alfabety runiczne
Pierwszą rzeczą, o której należy pamiętać mówiąc o runach jest to, że choć najbardziej znane są runy wikingów, to nie są to jedyne runy jakie istnieją, dlatego mówimy, że nie ma jednego systemu alfabetu runicznego.
To, że runy wikingów są najbardziej znanymi runami wynika z faktu, że były one pierwotne, pierwszymi jakie powstały, a więc takie, z których wyłoniły się wszystkie inne. Ten szczególny alfabet był używany w regionie opanowanym przez ludy wikingów od 150 roku n.e. Runy możesz zoabczyć w skansenie Wikingów w Wolnie. Więcej informacji tutaj.
Od tego momentu runy te stały się popularne i rozprzestrzeniły się na inne regiony Europy, co doprowadziło do ich adaptacji do innych języków i do poszczególnych fonemów każdego z tych języków. Z tego powodu możemy mówić również o runach brytyjskich, a także germańskich czy islandzkich. Chociaż wszystkie te runy mają wiele wspólnych symboli, są też takie, które różnią się znacznie w zależności od wersji, podczas gdy inne mogą zniknąć lub zostać zastąpione przez zupełnie nowe symbole.
Wróżenie z runami
Według tradycji wikingów, poza tym, że runy były przydatne do pisania, służyły również do wróżenia. Zgodnie ze znaczeniami każdej z run można było zadać pytanie i rzucając kawałkami zawierającymi każdą z wylosowanych run, dowiedzieć się, co przyniesie przyszłość. Wiadomo to było w zależności od pozycji, w jakiej upadły i relacji między poszczególnymi kawałkami.
Aby podać przykład, wyobraźmy sobie przez chwilę, że mamy w torbie runy wikingów na każdym z odpowiadających im kawałków do wróżenia. Jednym z możliwych sposobów wróżenia byłoby zadanie pytania w sposób uroczysty, a następnie sięgnięcie do torby z runami i wyciągnięcie jednej z nich.
